Çankırı İl Sağlık Müdürü Dr. Hüseyin Sarıkaya, son günlerde gündemi meşgul eden orman yangınlarına dikkat çekmek amacıyla "Katlettik" adlı bir şiir kaleme aldı. Dr. Sarıkaya'nın şiiri, ormanların tarih boyunca maruz kaldığı tahribatı ve doğaya karşı olan sorumsuz tutumları eleştirel bir dille anlatıyor. Dr. Hüseyin Sarıkaya'nın kaleminden çıkan "Katlettik" adlı şiir, orman yangınlarının ve ağaçların yok edilmesinin sadece doğaya değil, insanlığa da verdiği zararı çarpıcı bir şekilde ifade ediyor. Şiirde, tarih boyunca ağaçların gördüğü haksızlıklar ve insanların ağaçlara yönelik nankör tutumları ele alınırken, günümüzde ormanların yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kaldığı vurgulanıyor. Şiirin öne çıkan bölümlerinde, ağaçların hayatımızdaki yerini ve onların kesilmesiyle yaşanan acıları dile getiren Dr. Sarıkaya, "Kalem yaptık, masa yaptık, Ev yaptık, gemi yaptık, Kendimizi mutlu edip, Onları ağlattık" dizeleriyle doğanın insanoğluna sağladığı nimetlerin değerinin yeterince bilinmediğini anlatıyor. Aynı zamanda, küçük bir dikkatsizlik sonucu çıkan yangınların ormanlar üzerinde nasıl yıkıcı etkiler yarattığını belirten Dr. Sarıkaya, "Bir cigara izmaritiyle Ana’larını Kökünden baltaladık" sözleriyle bu duruma dikkat çekiyor. Dr. Hüseyin Sarıkaya'nın "Katlettik" adlı şiiri, ormanların korunması ve doğaya karşı duyarlılık çağrısında bulunarak, insanları daha bilinçli ve sorumlu davranmaya davet ediyor. Şiir, aynı zamanda orman yangınlarının sadece ağaçları değil, gelecek nesillerimizi de tehlikeye attığını hatırlatarak, doğanın korunmasının önemine vurgu yapıyor. Dr. Sarıkaya’nın şiiri şu şekilde; KATLETTİK Nedir ağaçların çektikleri Tarih boyunca Görmediler bizim gibi nankörleri Kestik teker teker Günümüzde kaldı son nesiller Kalem yaptık, masa yaptık Ev yaptık, gemi yaptık Kendimizi mutlu edip Onları ağlattık Bir cigara izmaritiyle Ana’larını Kökünden baltaladık Ağladılar, ağladılar Kendileri için değil Neslimiz için yalvardılar Ebedi yolculuğumuzda da Yalnız bırakmadılar Artık ağaçlar Efsanevi ormanlarını unuttular “Küçük koru” larla Birbirlerine tutundular Ağaçlar bunları yaparken İçimizdeki canavarlar Hiç kendilerini sorgulamadılar Çünkü onlar Anasız, babasız, Evlatsız kalmadılar
